Algúns dos problemas do sono poden ser:
- Pesadelos: comenzan aos dous anos, ainda que son máis comúns en nenos/as de tres a seis anos de idade. Non se sabe a causa, pero poden estar relacionados co éstres e a ansiedade dos nenos/as. Os pesadelos pasan durante o sono lixeiro e a súa frecuencia é moi relativa. Hay nenos/as que os teñen moi seguidos e outros menos. Na maioría dos casos os pais non vos debedes preocupar por iso, o importante é saber que é o que tedes que facer no caso de que o voso fillo/a o teña.
Algunhas suxerencias poden ser:
* Estar atentos ao que miran os nenos/as na tele, especialmente antes de irse a durmir.
* Como os pesadelos non se poden evitar e non avisan cando veñen, os pais debedes estar seguros de oír aos vosos fillos por se choran durante a noite e acudir enseguida.
* Debedes atender aos nenos/as o máis pronto posible.
* Os nenos/as deben sentirse protexidos. Debemos falarlles con voz calmada e confortante e deben saber que nos quedaremos con el/ela se así o desexa, pero que está ben que volva a durmirse.
* Ainda que sexa desconcertante para os pais o ser despertados súbitamente polos berros e o choros dos nenos/as,é importante manter a calma. Os nenos/as notarán se estades nerviosos/as.
* Se os nenos/as queren pódese falar con eles sobre os seus pesadelos. Debedes axudar aos vosos fillos/as para que inventen un final feliz para o sono.
Non debemos:
* Despertar aos nenos/as.
*Levalos a nosa cama.
- Terrores nocturnos: afectan a un 3% dos nenos/as, principalmente entre os 4-12 anos e resólvense espontáneamente na adolescencia. Polo xeral, aparecen nas primeiras horas da noite. O neno/a está axitado, chora, berra, suda e está angustiado. Nos terrores nocturnos o neno/a non recordará nada do que lle causou o malestar, polo tanto non se lles debe interrogar esperando que vos conte o sucedido.
Diferéncianse dos pesadelos en que éstes se producen con máis frecuencia ao final da noite, e donde o neno/a pode contarnos o que viviu no sono.
Os terrores nocturnos poden ser desencadeados pola fiebre, falta de sono ou medicamentos que actúen a nivel do sistema nervioso central.
- Neno/a sonámbulo: Levántase da cama e permanecendo durmido fai actividades qu poden ser habituais. A idade máis frecuente de aparición é entre os 4 e 8 anos e isto resólvese de forma espontánea. A fiebre, a falta de sono e algúns medicamentos actúan como factores causantes. Débese consultar para establecer estratexias que eviten riscos nos neno/as.
- Nenos/as que falan durmindo: A somniloquia refírese á emisión de palabras durante o sono. Non constitúe ningún problema e non require tratamento.
Diferéncianse dos pesadelos en que éstes se producen con máis frecuencia ao final da noite, e donde o neno/a pode contarnos o que viviu no sono.
Os terrores nocturnos poden ser desencadeados pola fiebre, falta de sono ou medicamentos que actúen a nivel do sistema nervioso central.
- Neno/a sonámbulo: Levántase da cama e permanecendo durmido fai actividades qu poden ser habituais. A idade máis frecuente de aparición é entre os 4 e 8 anos e isto resólvese de forma espontánea. A fiebre, a falta de sono e algúns medicamentos actúan como factores causantes. Débese consultar para establecer estratexias que eviten riscos nos neno/as.
- Nenos/as que falan durmindo: A somniloquia refírese á emisión de palabras durante o sono. Non constitúe ningún problema e non require tratamento.